کیہی هیر دی کرے تعریف شاعر متهے چمکدا حسن مہتاب دا جی
خونی چونڈیاں رات جوں چن دوالے سرخ رنگجوں رنگ شہاب دا جی
سیّاں نال لٹکدی آوندئیے جویں جهولدا پر عقاب دا جی
نین نرگسی ورگ ممولڑے دے گلہاں ٹہکیاں پُهل گلاب دا جی
بهواں وانگ کمان لاهور دسن کوئیحسن نه انت حساب دا جی
سرمه نیناں دی دهار وچه پهب رہیا چڑهیا يند تے کٹک پنجاب دا جی
کهلی وچ ترنجناں لٹکدی اے هاتهی پهرے جیوں مست نواب دا جی
جیهڑے ویکهنے دے ریجهوان آہے وڈا واعدا تنہاندے باب دا جی
چہرے سوہنے تے خط خال سوہنے خوشخط جیوں حرف کتاب دا جی
چلو لیلة القدر دی کرو زیارت وارثشاھ ایه کم ثواب دا جی
ہیر دی تصویر
ہونٹھ سرخ یاقوت لعل چمکن ٹهوڈی سیب ولایتی سار وچّوں
دند چنبے دی لڑی که ہنس موتی دانے نکلے حسن انار وچّوں
نک الف حسینی دا پپلائے زلف ناگ خزانے دی بار وچّوں
لکهی چین کشمیر تصویر جٹی قد سرو بہشت گلزار وچّوں
گردن کونج دی انگلیاں رواہاں پهلیاں ہتھ کولڑے برگ چنار وچّوں
چهاتی ٹھاٹھ دی ابرے پٹ کهینوں سیو بلخدے چُنے انبار وچّوں
دُهنّی حوض بہشت دا مشک قبه پیڈو مخملی خاص سرکار وچّوں
کافور شہنا سُر پن بانکے حسن ساق ستون مینار وچّوں
سرخی ہونٹاں دی لوہڑ دنداسڑے دا هو جئے قتل کهتری بازار وچّوں
باہاں ویلنے ویلیاں گنھ مکهن چهاتی سنگ مرمر گنگ دهار وچّوں
شاھ پری دی بهین پهول پنج رانی گجی رہو نه ہیر ہزار وچّوں
سیاں نال لٹکدی مان متی جیوں ہرنیاں ترٹهیاں بار وچّوں
لنکا باغ دی پری که اندرانی حُور نکلی چن انوار وچوں
پتلی پیکنی دے نقش روم والے لدہا پری تے چن اجاڑ وچوں
ابر اوہدتے اوندھ ولٹ مصری چمک نکلے میان دی دهار وچّوں
جو کوئی ویکھدا اوس دے حسن تائیں زخم لگدا اوس تلوار وچّوں
متهے آں لگن جیہڑے بهور عاشق نکل نان تلوار دی دهار وچّوں
عشق بولدا نڈهی دا تهاؤں تائیں راگ نکلدا ذیلدی تار وچّوں
پهري چھنکدي چاؤ دے نال جٹی چڑهیا غضب دا کٹک قندهار وچّوں
کی کجھ ویکهیے رب وکهاوندائے انہاں کواریاں دے الوکار وچّوں
قزلباش جلاد سوار خونی نکل دوڑیا اڑدبازار وچّوں
وارثشاھ جان نیناں دا داء لگے کوئی بچو نه جوئے دي ہار وچّوں